مخفف "Universally Unique Identifier." UUID یک عدد 128 بیتی است که برای شناسایی یک شی منحصر به فرد در یک سیستم کامپیوتری استفاده می شود. به عنوان مثال میتوان به شی (Object) در برنامههای نرمافزاری، پارامتر (Parameter) در آدرسهای اینترنتی، و برچسبهای دستگاههای سخت افزار (Hardware) فردی اشاره کرد.
اکثر UUIDها در علامت گذاری، با استفاده از 32 کاراکتر، که با چهار خط فاصله از هم جدا شده اند. در زیر یک نمونه UUID آمده است:
90f51180-158b-11eb-< span style="color:grey;">adc1-0242ac120003
در حالی که چندین راه برای تولید UUID وجود دارد، اولین هگزادسیمال (Hexadecimal) از رشته (String) معمولاً بر اساس مهر زمانی (زمان فعلی) سیستم شخصیت (Character) هستند. اولین استاندارد UUID (نسخه 1)، که معمولاً در دهه 1990 استفاده می شد، دارای قالب زیر بود:
ترکیب یک شناسه میزبان تصادفی 48 بیتی با مهر زمانی 64 بیتی و یک "نوع" 16 بیتی ارزش تقریباً غیرممکن است که دو UUID یکسان باشند. با استفاده از نسخه چهارم استاندارد UUID (UUID4)، شانس تولید دو UUID مساوی 1 در 10 است37. حتی اگر میلیون ها UUID در هر ثانیه تولید شود، بعید است که یک UUID تکراری برای چندین دهه ایجاد شود.
در اکثر موارد، UUID و GUID مترادف هستند. یک GUID (شناسه منحصر به فرد جهانی) دارای همان تعداد ارقام و فرمت یکسان با UUID است. با این حال، مایکروسافت اغلب از اصطلاح GUID (به جای UUID) برای اشاره به شناسه های منحصر به فرد در دستگاه های ویندوز استفاده می کند. Microsoft .NET Framework شامل میزبان (Host) NewGuid() است که یک GUID را در یک برنامه نرم افزاری تولید می کند.
تعریف شناسه منحصر به فرد جهانی (UUID) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف شناسه منحصر به فرد جهانی (UUID) دارید یا میخواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.