ارتباطات یا مخابرات، انتقال سیگنال در فواصل طولانی است. با اختراع تلگراف در سال 1837 و به دنبال آن تلفن در سال 1876 آغاز شد. پخش رادیویی در اواخر دهه 1800 آغاز شد و اولین پخش تلویزیونی در اوایل دهه 1900 آغاز شد. امروزه، اشکال رایج ارتباطات راه دور شامل اینترنت (Internet) و شبکه های تلفن همراه است.
انتقالات اولیه مخابرات از سیگنال های آنالوگ (Analog) استفاده می کردند که از طریق سیم های مسی منتقل می شدند. امروزه، شرکت‌های تلفن و کابل همچنان از همین خطوط استفاده می‌کنند، اگرچه اکثر انتقال‌ها اکنون دیجیتال (Digital) هستند. به همین دلیل، اکثر سیم‌کشی‌های مخابراتی جدید با کابل‌هایی مانند کابل فیبر نوری (Fiber Optic Cable) و خطوط تلفن دیجیتال بهینه‌سازی شده‌اند.
از آنجایی که ارتباطات آنالوگ و دیجیتال هر دو مبتنی بر برق هستند. سیگنال‌ها، داده‌های ارسالی بدون در نظر گرفتن فاصله تقریباً فوراً دریافت می‌شوند. این به مردم اجازه می دهد تا به سرعت با دیگران در سراسر خیابان یا در سراسر جهان ارتباط برقرار کنند. بنابراین، چه در حال تماشای تلویزیون، ارسال پست الکترونیک (Email) برای یک همکار یا صحبت تلفنی با یک دوست باشید، می‌توانید از مخابرات برای این امکان تشکر کنید.
تعریف مخابرات (Telecommunications) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف مخابرات (Telecommunications) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.