ایمیل، مخفف «پست الکترونیکی»، یکی از پرکاربردترین ویژگی های اینترنت (Internet) به همراه وب است. این به شما امکان می‌دهد پیام‌هایی را به و از هر کسی که آدرس ایمیل دارد، در هر نقطه از جهان ارسال و دریافت کنید.
ایمیل از چندین پروتکل (Protocol) در مجموعه پروتکل کنترل انتقال / پروتکل اینترنت (TCP/IP) استفاده می‌کند. به عنوان مثال، پروتکل انتقال ایمیل (SMTP) برای ارسال پیام استفاده می شود، در حالی که پروتکل های پروتکل ارسال ایمیل (POP3) یا پروتکل دسترسی به پیام های اینترنتی (IMAP) برای بازیابی پیام ها از یک نامه سرور (Server) استفاده می شود. هنگامی که یک حساب ایمیل را پیکربندی می کنید، باید آدرس ایمیل خود، کلمه عبور (Password) و سرورهای ایمیلی که برای ارسال و دریافت پیام ها استفاده می شوند را مشخص کنید. خوشبختانه، اکثر سرویس‌های وب پست (Webmail) حساب شما را به صورت خودکار پیکربندی می‌کنند، بنابراین فقط باید آدرس ایمیل و رمز عبور خود را وارد کنید. با این حال، اگر از یک سرویس گیرنده ایمیل مانند Microsoft Outlook یا Apple Mail استفاده می کنید، ممکن است لازم باشد هر حساب را به صورت دستی پیکربندی کنید. علاوه بر آدرس ایمیل و رمز عبور، ممکن است مجبور شوید سرورهای ایمیل ورودی و خروجی را نیز وارد کنید و اعداد پورت (Port) صحیح را برای هر یک وارد کنید.
استاندارد ایمیل اصلی فقط پیام ها. در نهایت، ایمیل برای پشتیبانی از متن ساده (Plain Text) با قالب بندی سفارشی تکامل یافت. امروزه، ایمیل از متن غنی (Rich Text) پشتیبانی می‌کند که به ایمیل‌ها اجازه می‌دهد به همان روش زبان نشانه گذاری فرامتن (HTML) قالب‌بندی شوند. پیام‌های ایمیل HTML می‌توانند شامل تصاویر، سایت اینترنتی (Website) و طرح‌بندی لینک (Link) باشند. همچنین می‌توانید فایل‌ها یا «پیوست‌های ایمیل» را همراه با پیام‌ها ارسال کنید. اکثر سرورهای ایمیل به شما اجازه می دهند چندین پیوست را با هر پیام ارسال کنید، اما اندازه کل را محدود می کنند. در روزهای اولیه ایمیل، پیوست‌ها معمولاً به یک ورق سبک آبشاری (CSS) محدود می‌شدند، اما اکنون بسیاری از سرورهای ایمیل از پیوست‌های ایمیل ۲۰ مگابایت یا بیشتر پشتیبانی می‌کنند.
هنگام نوشتن یک پیام ایمیل، مهم است که از مگابایت (Megabyte) خوب استفاده کنید. برای مثال، همیشه باید موضوعی را درج کنید که موضوع ایمیل را خلاصه می کند. همچنین مفید است که هر پیام را با نام گیرنده شروع کنید و پیام را با نام یا "امضا" خود پایان دهید. یک امضای معمولی شامل نام، آدرس ایمیل و/یا وب سایت شما نتیکت (Netiquette) است. یک امضای حرفه ای ممکن است شامل نام و عنوان شرکت شما نیز باشد. اکثر برنامه‌های ایمیل به شما اجازه می‌دهند چندین امضا را ذخیره کنید، که می‌توانید آن‌ها را در پایین یک ایمیل وارد کنید.
اگر می‌خواهید یک ایمیل برای چندین گیرنده ارسال کنید، می‌توانید به سادگی هر آدرس ایمیل را به "به" اضافه کنید. " آدرس اینترنتی (URL). با این حال، اگر ایمیل در اصل برای یک نفر در نظر گرفته شده است، باید آدرس های اضافی را در قسمت "رشته (Field)" (کپی کربن) قرار دهید. اگر برای چندین نفر ایمیلی ارسال می کنید که یکدیگر را نمی شناسند، بهتر است از قسمت "گیرنده دوم (Cc)" (کپی کاربن کور) استفاده کنید. این نشانی‌های ایمیل هر گیرنده را مخفی می‌کند، که به جلوگیری از گیرنده مخفی (Bcc) کمک می‌کند.
توجه: ایمیل در ابتدا "e-mail" نوشته شده بود، اما اکنون بیشتر به صورت "ایمیل" بدون ارسال ایمیل نوشته می‌شود. خط تیره.
تعریف پست الکترونیک (Email) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف پست الکترونیک (Email) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.