مخفف "Internet Message Access Protocol" است و "eye-map" تلفظ می شود. این روشی برای دسترسی به پیام های ایمیل در سرور بدون نیاز به دانلود آنها در هارد دیسک محلی شما است. این تفاوت اصلی بین IMAP و یک پروتکل ایمیل محبوب دیگر به نام "پروتکل ارسال ایمیل (POP3)" است. POP3 از کاربران می‌خواهد که پیام‌ها را قبل از خواندن روی هارد دیسک خود دانلود کنند. مزیت استفاده از سرور ایمیل IMAP این است که کاربران می توانند نامه های خود را از چندین رایانه چک کنند و همیشه پیام های مشابهی را ببینند. این به این دلیل است که پیام ها تا زمانی که کاربر انتخاب کند آنها را در درایو محلی خود بارگیری کند، روی سرور باقی می مانند. اکثر سیستم‌های ایمیل وب مبتنی بر IMAP هستند، که به افراد اجازه می‌دهد به پیام‌های ارسالی و دریافتی خود بدون توجه به رایانه‌ای که برای بررسی نامه‌های خود استفاده می‌کنند، دسترسی داشته باشند.
اکثر برنامه‌های سرویس گیرنده ایمیل مانند Microsoft Outlook و Mac OS. X Mail به شما این امکان را می دهد که مشخص کنید سرور ایمیل شما از چه نوع پروتکلی استفاده می کند. اگر از سرویس ایمیل ISP خود استفاده می کنید، باید با آنها بررسی کنید تا ببینید آیا سرور ایمیل آنها از نامه IMAP یا POP3 استفاده می کند یا خیر. اگر تنظیمات پروتکل را اشتباه وارد کنید، برنامه ایمیل شما قادر به ارسال یا دریافت نامه نخواهد بود.
تعریف پروتکل دسترسی به پیام های اینترنتی (IMAP) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف پروتکل دسترسی به پیام های اینترنتی (IMAP) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.