لیست سیاه (Blacklist) چیست؟

لیست سیاه فهرستی از مواردی است، مانند نام کاربری (Username) یا آدرس آی پی (IP Address) که از دسترسی به یک سیستم خاص یا پروتکل (Protocol) محروم می‌شوند. هنگامی که یک لیست سیاه برای کنترل دسترسی استفاده می شود، همه موجودیت ها مجاز به دسترسی هستند، به جز مواردی که در لیست سیاه فهرست شده اند. نقطه مقابل لیست سیاه یک لیست سفید (Whitelist) است که دسترسی به همه موارد را به جز موارد موجود در لیست ممنوع می‌کند.

لیست‌های سیاه دارای چندین کاربرد در محاسبات هستند:

• سرورهای وب اغلب شامل لیست سیاهی می‌شوند که دسترسی از آدرس‌های IP خاص یا محدوده IP‌ها را برای اهداف امنیتی رد می‌کند.
• دیواره آتش (Firewall) ممکن است از یک لیست سیاه برای ممانعت از دسترسی به کاربران استفاده کند. سیستم‌هایی که در مناطق خاصی قرار دارند، یا رایانه‌هایی با IP در یک پوشش زیر شبکه (Subnet Mask) مشخص.
فیلترهای
• هرزنامه (Spam) اغلب شامل لیست‌های سیاهی می‌شوند که آدرس‌های ایمیل خاص و محتوای پیام خاص را رد می‌کنند. .
• برنامه نویسان ممکن است لیست های سیاه را در داخل برنامه ها پیاده سازی کنند تا از تغییر اشیاء خاص جلوگیری کنند.

از آنجایی که لیست های سیاه دسترسی به موجودیت های خاص را ممنوع می کنند، بهترین استفاده از آنها زمانی است که تعداد محدودی از آنها استفاده شوند. دسترسی به موارد باید ممنوع شود. زمانی که نیاز به دسترسی به اکثر نهادها وجود ندارد، رویکرد لیست سفید کارآمدتر است.

تعریف اصطلاح لیست سیاه (Blacklist) توسط تک بورد

تعریف لیست سیاه (Blacklist) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.

هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف لیست سیاه (Blacklist) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.

آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.