مخفف "پروتکل مدیریت شبکه ساده." SNMP برای تبادل اطلاعات مدیریت بین دستگاه های شبکه (Network) استفاده می شود. به عنوان مثال، SNMP ممکن است برای پیکربندی روتر (Router) یا به سادگی بررسی وضعیت آن استفاده شود. چهار نوع دستور SNMP برای کنترل و نظارت بر دستگاه‌های مدیریت‌شده استفاده می‌شود: 1) خواندن، 2) نوشتن، 3) به دام انداختن، و 4) عملیات پیمایش.
دستور خواندن برای نظارت بر دستگاه‌ها استفاده می‌شود، در حالی که دستور نوشتن برای پیکربندی دستگاه ها و تغییر تنظیمات دستگاه استفاده می شود. دستور trap برای "به دام انداختن" رویدادها از دستگاه و گزارش آنها به سیستم نظارت استفاده می شود. عملیات پیمایش برای تعیین اینکه یک دستگاه خاص از چه متغیرهایی پشتیبانی می کند استفاده می شود.
SNMP هیچ قابلیت احراز هویت ندارد، به این معنی که پروتکل چندان ایمن نیست. به همین دلیل، SNMP اغلب برای نظارت بر شبکه ها به جای مدیریت آنها استفاده می شود. بنابراین، در عمل، SNMP را می توان به عنوان یک "پروتکل نظارت بر شبکه ساده" در نظر گرفت.
تعریف پروتکل مدیریت شبکه ساده (SNMP) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف پروتکل مدیریت شبکه ساده (SNMP) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.