مقاومت جزء الکتریکی است که جریان جریان الکتریکی را محدود می‌کند. می توان از یک یا چند مقاومت برای تامین مقدار صحیح جریان به جزء (Component) خاص در یک دستگاه الکترونیکی استفاده کرد.
مقاومت ها اغلب برای محدود کردن به یک تخته مدار چاپی (PCB) لحیم می شوند. مقدار جریانی که به مسیرهای الکتریکی مختلف می‌رود. اگر جریان خیلی کمی به یک قطعه برسد، ممکن است کار نکند. اگر جریان بیش از حد مجاز باشد، می تواند به قطعه آسیب برساند. بنابراین، مقاومت‌ها نقش مهمی در مدارهای الکترونیکی دارند.
چندین نوع مقاومت وجود دارد، اما بیشتر آنها از کربن و یک ماده عایق مانند سرامیک تشکیل شده‌اند. جریان از یک طرف و جریان باقی مانده از طرف دیگر خارج می شود. جریان حاصل با مقاومت نسبت معکوس دارد. این در قانون اهم تعریف شده است که می گوید جریان (I) برابر است با ولتاژ (V) تقسیم بر مقاومت (R).
مقاومت‌ها اغلب با کد رنگی برای نمایش بصری سطوح مقاومت آنها کدگذاری می‌شوند. به عنوان مثال، یک مقاومت معمولی محوری، استوانه‌ای شکل است و دارای چندین نوار رنگی است. چند نوار اول نشان دهنده ارقام است، به دنبال آن نواری که نشان دهنده یک ضریب است (10x، 100x، و غیره). برخی از مقاومت‌ها همچنین دارای یک باند دیگر هستند که نشان‌دهنده ضریب دما است.
نکته: مقاومت‌ها در نمودارهای مدار با یک خط ناهموار نشان داده می‌شوند. آنها معمولاً R1، R2، R3 و غیره برچسب گذاری می شوند.
تعریف مقاومت (Resistor) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف مقاومت (Resistor) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.