یک بسته مقدار کمی از داده (Data) است که از طریق شبکه (Network) ارسال میشود، مانند شبکه محلی (LAN) یا اینترنت (Internet). مشابه یک بسته واقعی، هر بسته شامل یک منبع و مقصد و همچنین محتوا (یا داده) در حال انتقال است. وقتی بستهها به مقصد میرسند، دوباره در یک فایل (File) یا یک بلوک بههم پیوسته از دادهها جمع میشوند.
در حالی که ساختار دقیق یک بسته بین پروتکل (Protocol) متفاوت است. یک بسته معمولی شامل دو بخش است - یک سرتیتر (Header) و ظرفیت ترابری (Payload). اطلاعات مربوط به بسته در هدر ذخیره می شود. برای مثال، سربرگ آی پی وی سیکس (IPv6) شامل فیلدهای زیر است:
بخش بارگذاری بسته حاوی داده های واقعی در حال انتقال است. این اغلب فقط بخش کوچکی از یک فایل، صفحه وب (Webpage) یا سایر انتقال داده ها است، زیرا بسته های جداگانه نسبتاً کوچک هستند. برای مثال، حداکثر اندازه یک بسته پروتکل اینترنت (IP) 65535 بایت (Byte) یا 64 کیلوبایت (Kilobyte) است. حداکثر اندازه یک بسته شبکه محلی کابلی (Ethernet) یا "قاب" فقط 1500 بایت یا 1.5 کیلوبایت است.
بسته ها برای انتقال داده ها به طور قابل اعتماد و کارآمد در نظر گرفته شده اند. به جای انتقال یک فایل بزرگ به عنوان یک بلوک از داده ها، ارسال بسته های کوچکتر به اطمینان از انتقال موفقیت آمیز هر بخش کمک می کند. اگر بسته ای دریافت نشد یا "افتاده شد"، فقط بسته حذف شده باید دوباره ارسال شود. علاوه بر این، اگر یک انتقال داده به دلیل چندین انتقال همزمان با تراکم شبکه مواجه شود، بستههای باقیمانده را میتوان از طریق مسیری با تراکم کمتر تغییر مسیر داد.
تعریف بسته (Packet) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف بسته (Packet) دارید یا میخواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.