یک کاراکتر تهی نوع خاصی از شخصیت (Character) است که کاراکتر کنترلی نامیده می شود و تمام بیت (Bit) آن روی صفر تنظیم شده است. اغلب در زبان های برنامه نویسی کامپیوتر برای علامت گذاری انتهای رشته استفاده می شود. در برنامه های کاربردی، مانند برنامه های پایگاه داده و صفحه گسترده، از کاراکترهای پوچ به عنوان فضاهای پرکننده استفاده می شود.
در اکثر رمزگذاری کاراکتر (Character Encoding)، مانند فرمت تبدیل یونیکد (UTF) و کد استاندارد آمریکایی برای تبادل اطلاعات (ASCII)
/x>، کاراکتر null اولین کاراکتر در مجموعه است. هنگامی که در دودویی (Binary) نشان داده می شود، به صورت همه 0 ها یا 00000000 نشان داده می شود.یک کاراکتر تهی در کد منبع کامپیوتر اغلب با نشان داده می شود. دنباله کاراکتر فرار \0، و توسط برنامه نویسان برای تنظیم دستی انتهای یک رشته (String) استفاده می شود. به عنوان مثال، یک قطعه کد برنامه نویسی که رشته متن "Help" را ذخیره می کند، کاراکترهای جداگانه زیر را ذخیره می کند:
"H" "e" "l" "p" "\0"
کاراکتر تهی، \0، انتهای رشته را مشخص می‌کند. از آنجایی که کاراکتر null یک بایت (Byte) است، از نظر محاسباتی کارآمدتر از استفاده از چندین بایت برای تعیین طول در هنگام ایجاد رشته است.
تعریف کاراکترپوچ (Null Character) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف کاراکترپوچ (Null Character) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.