یک میکروکرنل یک مینیمالیستی هسته (Kernel) است که تا حد امکان کوچک طراحی شده است. این فقط حاوی کد اصلی مورد نیاز برای برقراری ارتباط با سخت افزار (Hardware) و بارگذاری سیستم عامل (Operating System) است.
اکثر هسته‌های مدرن، که گاهی اوقات "هسته‌های یکپارچه" نامیده می‌شوند، حاوی چندین میلیون خط هستند. از کد منبع (Source Code). برای مثال، هسته لینوکس (Linux) 3.0 شامل بیش از 15 میلیون خط است. از سوی دیگر، میکروکرنل ها معمولاً کمتر از 10000 خط کد دارند. آنها می توانند با بارگیری بیشتر فرآیندهای سیستم در حالت کاربر به جای خود هسته، اندازه کوچک خود را حفظ کنند.
یک هسته یکپارچه ممکن است شامل راننده (Driver)، سیستم فایل (File System) باشد. پشتیبانی و ارتباطات بین فرآیندی (IPC) پروتکل (Protocol) برای برنامه کاربردی (Application). یک میکروکرنل فقط شامل پروتکل های اصلی IPC سیستم و توابع مدیریت حافظه (Memory) است. هر چیز دیگری در حالت کاربر بارگذاری می شود (زمانی که کاربر وارد سیستم می شود). این کار اندازه هسته را کوچک نگه می‌دارد و همچنین یک نوع سیستم‌عامل ماژولار را فراهم می‌کند زیرا درایورها و سیستم‌های فایل سفارشی را می‌توان توسط هسته بارگیری کرد.
میکروکرنل‌ها در دهه 1980 به دلیل محدودیت‌های حافظه و ذخیره‌سازی رایانه‌های اولیه محبوب بودند. سیستم های. در حالی که هنوز برای برخی از سیستم‌عامل‌های سرور (Server) استفاده می‌شوند، اکثر سیستم‌عامل‌های اصلی، مانند پنجره ها (Windows) و او اس اکس (OS X)، از هسته‌های یکپارچه استفاده می‌کنند.
تعریف میکروکرنل (Microkernel) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف میکروکرنل (Microkernel) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.