مخفف "Long Filename." LFN یک پسوند استاندارد "نام فایل کوتاه" است که در سیستم عامل دیسک (DOS) استفاده می‌شود، که فقط هشت حرف بزرگ شخصیت (Character) به اضافه سه نویسه پسوند فایل (File Extension) را مجاز می‌داند. LFN نام فایل (Filename) می‌تواند تا ۲۵۵ کاراکتر، از جمله پسوند فایل، که ممکن است طولانی‌تر یا کوتاه‌تر از سه نویسه باشد، داشته باشد. آنها می توانند شامل کاراکترهای کوچک و بزرگ و همچنین فاصله، اعداد و نمادها باشند.
مایکروسافت پشتیبانی از نام فایل طولانی را با سیستم فایل جدول تخصیص فایل مجازی (VFAT) در سال 1994 معرفی کرد. VFAT برای اولین بار در ویندوز گنجانده شد. NT 3.5 و نسخه های بعدی در ویندوز 95. برای حفظ سازگاری با FAT قبلی سیستم فایل (File System)، مایکروسافت روشی خودکار برای کوتاه کردن نام فایل های طولانی با استفاده از یک tilde و سپس یک عدد ارائه کرد. اگر نام فایل کوتاه شده با نام فایل دیگری تضاد داشته باشد، تعداد یک عدد افزایش می یابد. برای مثال:
توجه: در حالی که < x>، پنجره ها (Windows) و سیستم عامل مک (macOS) بیش از دو دهه است که از نام فایل‌های طولانی پشتیبانی می‌کنند، اگر فایل توسط یک سیستم ویندوز کپی یا ویرایش شود، ممکن است نام فایل همچنان کوتاه شود. سیستم فایل FAT.
تعریف نام فایل طولانی (LFN) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف نام فایل طولانی (LFN) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.