مخفف "Integrated Services Digital Network." ISDN یک فناوری مخابرات (Telecommunications) است که امکان انتقال داده‌های دیجیتال (Digital) را از طریق خطوط تلفن استاندارد فراهم می‌کند. می توان از آن برای تماس های صوتی و همچنین انتقال داده استفاده کرد.
اولین استاندارد ISDN در سال 1988 توسط سازمان CCITT تعریف شد که اکنون ITU-T (کمیته مشورتی بین المللی تلگراف و تلفن) است. با این حال، تا دهه 1990 بود که این سرویس به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. از زمان معرفی ISDN، چندین نوع استاندارد شده است، از جمله موارد زیر:
ISDN یک سرویس اینترنت پیشرفته معمولی در دهه 1990 و اوایل دهه 2000 بود و توسط بسیاری ارائه دهنده خدمات اینترنت (ISP) به عنوان جایگزین سریعتر برای دسترسی به اینترنت شماره گیری (Dial-up) ارائه شد. بسیاری از کسب و کارها و سازمان ها از سرویس ISDN هم برای دسترسی به اینترنت و هم برای اتصالات شبکه بین مکان ها استفاده می کردند. در اواسط دهه 2000، دی اس ال (DSL) و کابل مودم (Cable Modem) به دلیل سرعت بیشتر و هزینه کمتر، جایگزین اتصالات ISDN شدند. امروزه، ISDN هنوز در برخی از اتصالات شبکه استفاده می شود، اما به ندرت برای دسترسی به اینترنت استفاده می شود.
تعریف شبکه دیجیتال خدمات یکپارچه (ISDN) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف شبکه دیجیتال خدمات یکپارچه (ISDN) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.