فلاپی دیسک یک دیسک ذخیره سازی داده ها (Data Storage) قابل جابجایی بود که معمولاً در دهه‌های 1980 و 1990 استفاده می‌شد. آنها در اندازه ها و ظرفیت های مختلف، از جمله نسخه های 5.25 اینچی و 3.5 اینچی موجود بودند. دیسک‌های فلاپی حاوی یک دیسک نازک و انعطاف‌پذیر با پوشش اکسید آهن بودند که داده‌ها را به صورت مغناطیسی مانند هارد دیسک (Hard Disk) ذخیره می‌کرد. رایانه‌های آن زمان معمولاً شامل حداقل یک درایو فلاپی دیسک (FDD) برای خواندن و نوشتن داده‌ها از دیسک‌های فلاپی بودند.
اولین دیسک‌های فلاپی 8 اینچ قطر داشتند، فقط خواندنی بودند و 80 کیلوبایت فضای ذخیره‌سازی داشتند. داده ها؛ آنها در درجه اول کارت های پانچ را برای ارسال به روز رسانی داده ها به مین فریم (Mainframe) جایگزین کردند. فلاپی دیسک های کوچکتر و مناسب برای مصرف کننده 5.25 اینچی اولین دیسک هایی بودند که در بین کاربران کامپیوتر خانگی محبوب شدند. نسخه های اولیه می توانند 360 کیلوبایت ذخیره کنند، در حالی که نسخه های بعدی می توانند 1.2 مگابایت را ذخیره کنند.
فلاپی دیسک های کوچکتر 3.5 اینچی در نهایت محبوبیت بیشتری نسبت به دیسکت های بزرگتر پیدا کردند. دیسک‌های 3.5 اینچی به جای دیسک‌های انعطاف‌پذیر از یک قاب پلاستیکی سخت استفاده می‌کردند که دوام بیشتری داشتند. مکینتاش اصلی اپل شامل یک فلاپی درایو 400 کیلوبایتی 3.5 اینچی داخلی بود و به محبوبیت فرمت کمک کرد. یک نسخه با چگالی بالا، که در سال 1987 منتشر شد، می‌توانست 1.44 مگابایت داده را ذخیره کند و به استاندارد دهه آینده تبدیل شد.
فلاپی دیسک‌ها تا اواسط دهه 1990 که درایوهای دیسک فشرده حافظه فقط خواندنی (CD-ROM) رایج شدند، روش استاندارد برای توزیع نرم افزار بودند. برای مثال، ویندوز 95 در دو نسخه موجود بود - یک CD-ROM یا مجموعه ای از 13 فلاپی دیسک. درایوهای دیسک فشرده قابل ضبط (CD-R) قابل ضبط به افراد این امکان را می‌دهند که به جای استفاده از دسته‌ای از فلاپی دیسک‌های غیرقابل اعتماد، از داده‌های خود در سی دی نسخه پشتیبان تهیه کنند. ظهور اینترنت (Internet) همچنین امکان انتقال فایل‌ها را به‌جای تحویل فایل‌ها بر روی فلاپی دیسک به صورت آنلاین فراهم کرد.
آیمک اصلی اپل که در سال 1998 منتشر شد، اولین رایانه رایجی بود که درایو فلاپی دیسک را نداشت. در عرض چند سال، اکثر تولیدکنندگان کامپیوتر از راه خود پیروی کردند. کاهش هزینه‌ها برای فلش مموری (Flash Memory) و پذیرش روزافزون پورت‌های اتوبوس سریال جهانی (USB) منجر به معرفی USB فلش درایو (Flash Drive) شد که نشان‌دهنده پایان فلاپی دیسک به‌عنوان در دسترس‌ترین دیسک بود. رسانه ذخیره سازی قابل حمل.
توجه: حتی اگر فلاپی دیسک در حال حاضر منسوخ شده است، شباهت آن به عنوان نمادی که فرمان Save را نشان می دهد باقی می ماند.
تعریف فلاپی دیسک (Floppy Disk) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف فلاپی دیسک (Floppy Disk) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.