یک واحد کنترل (CU) یک مدار مجتمع (Integrated Circuit) در یک پردازنده است که ورودی (Input) و خروجی (Output) را کنترل می کند. دستورات را از یک برنامه دریافت می کند، سپس آنها را به واحد منطق حسابی (واحد منطق حسابی (ALU)) می دهد. ALU محاسبات مناسب را انجام می دهد و مقادیر حاصل را به واحد کنترل می فرستد. واحد کنترل این مقادیر را به عنوان خروجی به برنامه مربوطه ارسال می کند.
یک واحد کنترل معمولی از چندین دروازه منطق (Logic Gate) تشکیل شده است و شامل دو جزء (Component) مهم است:
شمارنده برنامه دستورالعمل‌های جداگانه را از حافظه (Memory) بارگیری می‌کند و آنها را به صورت متوالی ذخیره می کند. ثبات دستورالعمل این دستورالعمل ها را رمزگشایی می کند و آنها را به دستوراتی برای واحد پردازش مرکزی (CPU) تبدیل می کند. بعد از هر دستور، CU شمارنده برنامه را افزایش می دهد و دستور بعدی را واکشی می کند.
واحدهای کنترل در سرعت ساعت (Clock Speed) CPU مربوطه کار می کنند. بنابراین، واحد کنترل یک پردازنده 3 گیگاهرتز می تواند سه میلیارد عملیات در ثانیه انجام دهد.
تعریف واحد کنترل (Control Unit) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف واحد کنترل (Control Unit) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.