C یک زبان برنامه نویسی (Programming Language) همه منظوره و سطح بالا است. در دهه 1970 در آزمایشگاه بل ایجاد شد، توسعه دهندگان آن برای اولین بار از آن برای نوشتن برنامه برای سیستم عامل یونیکس (Unix) استفاده کردند. C در استفاده از حافظه کامپیوتر بسیار کارآمد است. همچنین به برنامه نویسان دسترسی مستقیم بیشتری به سخت افزار رایانه نسبت به زبان سطح بالا (High-Level Language) دیگر می دهد. به همین دلایل، اکنون به طور گسترده برای نوشتن سیستم عامل هسته (Kernel) و دستگاه راننده (Driver) استفاده می شود.
C نمونه اولیه یک زبان برنامه نویسی ساخت یافته است که تقسیم بندی می کند. یک برنامه بزرگتر به ماژول های کوچکتر یا تابع (Function). مدیریت زبان های ساخت یافته آسان تر است و پیچیدگی کد منبع (Source Code) برنامه را کاهش می دهد. همچنین یک زبان کامپایل (Compile) کامپایل شده است که نیاز به کد منبع برنامه قبل از اجرای آن به زبان ماشین دارد.
از زمان معرفی، C از زبان های برنامه نویسی دیگر الهام گرفته است. ()، جاوا (Java)، Objective-C و سی شارپ (C#) زبان‌های شی گرا هستند که به شدت تحت تأثیر C قرار گرفته‌اند. بسیاری از زبان‌های دیگر بر پایه نحو (Syntax) خود هستند. در C، از جمله جاوا اسکریپت (JavaScript)، پیش پردازشگر فرامتن (PHP)، و زبان پرل (Perl).
تعریف سی (C) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف سی (C) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.