یک زبان سطح بالا یک زبان برنامه نویسی (Programming Language) است که برای ساده کردن برنامه نویسی کامپیوتر طراحی شده است. این "سطح بالا" است زیرا چندین مرحله از کد واقعی اجرا شده در پردازنده (Processor) رایانه حذف شده است. سطح بالا کد منبع (Source Code) حاوی نحو (Syntax) آسان برای خواندن است که بعداً به یک زبان سطح پایین تبدیل میشود که میتواند توسط یک واحد پردازش مرکزی (CPU) خاص شناسایی و اجرا شود.
بیشتر زبان های برنامه نویسی رایج، زبان های سطح بالا در نظر گرفته می شوند. مثالها عبارتند از:
|
|
هر یک از این زبان ها از نحو متفاوتی استفاده می کنند. برخی برای نوشتن دسکتاپ برنامه (Program) طراحی شده اند، در حالی که برخی دیگر برای توسعه وب (Web Development) مناسب هستند. اما همه آنها در سطح بالا در نظر گرفته می شوند زیرا قبل از اجرای کد باید توسط کامپایلر (Compiler) یا مترجم (Interpreter) پردازش شوند.
کد منبع نوشته شده به زبان هایی مانند < x> و () برای اجرا باید سی شارپ (C#) در کد ماشین باشند. فرآیند کامپایل، نحو قابل خواندن زبان سطح بالا را به کد سطح پایین برای یک پردازنده خاص تبدیل می کند. کد منبع نوشته شده در زبانهای اسکریپتنویسی مانند کامپایل (Compile) و زبان پرل (Perl) را میتوان از طریق یک مفسر اجرا کرد، که کدهای سطح بالا را به صورت مستقیم به یک زبان سطح پایین تبدیل میکند.
تعریف زبان سطح بالا (High-Level Language) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف زبان سطح بالا (High-Level Language) دارید یا میخواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.