بخش راه‌اندازی بخش اختصاصی یک هارد دیسک (Hard Disk) یا دستگاه ذخیره سازی (Storage Device) دیگر است که حاوی داده‌های مورد استفاده برای چکمه (Boot) یک سیستم کامپیوتری است. این شامل رکورد اصلی بوت (MBR) است که در طول دنباله بوت (Boot Sequence) قابل دسترسی است.
بخش بوت معمولاً در همان ابتدای دیسک، قبل از اولین پارتیشن (Partition). این شامل نقشه پارتیشن است که تمام پارتیشن های روی دیسک را مشخص می کند. همچنین مشخص می کند که کدام پارتیشن حاوی داده های راه اندازی است (مانند سیستم عامل (Operating System)). این به رایانه اجازه می دهد تا بداند هنگام راه اندازی به کدام پارتیشن دسترسی داشته باشد. بنابراین، اگر بخش بوت دیسک خراب شود یا حاوی داده های نامعتبر باشد، ممکن است رایانه نتواند از دیسک راه اندازی شود. اگر این اتفاق افتاد، باید یک ابزار دیسک یا برنامه آنتی ویروس را اجرا کنید تا مشکل را برطرف کنید.
تعریف بخش بوت (Boot Sector) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف بخش بوت (Boot Sector) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.