802.11b یکی از چندین استاندارد وای فای (Wi-Fi) است که توسط موسسه مهندسین برق و الکترونیک (موسسه مهندسان برق و الکترونیک (IEEE)) توسعه یافته است. این در سال 1999 همراه با استاندارد شبکه یازده ای (802.11a) به عنوان اولین به روز رسانی برای مشخصات اولیه 802.11 منتشر شد که در سال 1997 منتشر شد. هر دو 802.11a و 802.11b استانداردهای انتقال بي سيم (Wireless) برای شبکه محلی (LAN)
استاندارد Wi-Fi 802.11b برد بی سیم تقریباً 35 متر را فراهم می کند. داخل ساختمان و 140 متر در فضای باز. از نرخ انتقال تا 11 مگابیت در ثانیه (Mbps) یا 1.375 مگابایت (Megabyte) در ثانیه پشتیبانی می کند. در اواخر دهه 1990، این به طور قابل توجهی سریعتر از سرعت اینترنت در دسترس اکثر خانه ها و مشاغل بود. بنابراین، سرعت معمولاً تنها یک محدودیت برای انتقال داده های داخلی در یک شبکه بود. در حالی که 802.11b نرخ انتقال داده (Data Transfer Rate) مشابه 10Base-T شبکه محلی کابلی (Ethernet) را ارائه می‌کرد، نسبت به استانداردهای سیمی (Wired) جدیدتر LAN، مانند 100Base-T و گیگابیت (Gigabit)
در سال 2003، IEEE استاندارد استاندارد شبکه یازده جی (802.11g) را منتشر کرد که نرخ انتقال بی سیم تا 54 مگابیت بر ثانیه را فراهم می کند. 802.11g مشخصات قبلی 802.11 "a" و "b" را در یک استاندارد واحد که با دستگاه های 802.11b سازگار بود، ادغام کرد. اکثر دستگاه‌های Wi-Fi در طول دهه 2000 از 802.11g استفاده می‌کردند تا اینکه استاندارد استاندارد شبکه یازده ان (802.11n) در سال 2009 منتشر شد.
تعریف استاندارد شبکه یازده بی (802.11b) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف استاندارد شبکه یازده بی (802.11b) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.