پردازش فرآیند تولید محصول نهایی دیجیتال (Digital) از نوع خاصی از ورودی (Input) است. این اصطلاح معمولاً برای گرافیک و ویدیو به کار می رود، اما می تواند به صدا نیز اشاره کند.
گرافیک‌های سه‌بعدی از مدل‌های سه بعدی اصلی به نام وایرفریم ارائه می‌شوند. وایرفریم شکل مدل را مشخص می کند، اما هیچ چیز دیگری. فرآیند رندر سطوح، بافت ها و نور را به مدل اضافه می کند و ظاهری واقعی به آن می بخشد. به عنوان مثال، یک طراحی سه بعدی برنامه کاربردی (Application) یا یک برنامه طراحی به کمک رایانه (CAD) ممکن است به شما اجازه دهد رنگ ها، بافت ها و منابع نوری مختلف را به یک مدل سه بعدی اضافه کنید. فرآیند رندر این تنظیمات را بر روی شی اعمال می کند.
به لطف قدرت واحد پردازش گرافیک (GPU) مدرن، رندر تصویر سه بعدی اغلب در زمان واقعی (Real-Time) انجام می شود. با این حال، در مدل‌های با وضوح بالا، سطوح و افکت‌های نورپردازی ممکن است با استفاده از یک فرمان خاص «Render» رندر شوند. به عنوان مثال، یک برنامه CAD ممکن است مدل های با وضوح پایین را در حین ویرایش یک صحنه نمایش دهد، اما گزینه ای برای ارائه یک مدل دقیق ارائه می دهد که می توانید صدور فایل (Export).
انیمیشن‌های سه بعدی و انواع دیگر ویدیوهایی که حاوی رابط دروازه مشترک (CGI) هستند، اغلب باید قبل از مشاهده محصول نهایی ارائه شوند. این شامل رندر مدل های سه بعدی و جلوه های ویدیویی مانند فیلترها و انتقال ها می شود. کلیپ‌های ویدیویی معمولاً حاوی 24 تا 60 فریم در ثانیه هستند (فریم بر ثانیه (FPS))، و هر قاب (Frame) باید قبل یا در طول فرآیند صادرات ارائه شود. فیلم‌ها یا فیلم‌های با وضوح بالا ممکن است چندین دقیقه یا حتی چندین ساعت طول بکشد. زمان رندر به عوامل مختلفی از جمله وضوح (Resolution)، نرخ فریم، طول ویدیو و قدرت پردازش بستگی دارد.
در حالی که کلیپ‌های ویدیویی اغلب نیاز به از قبل رندر شدن دارند، GPUهای مدرن هستند. قادر به ارائه انواع مختلفی از گرافیک های سه بعدی در زمان واقعی است. برای مثال، معمولاً رایانه‌ها گرافیک بازی‌های ویدیویی با کیفیت بالا را با سرعت بیش از 60 فریم در ثانیه ارائه می‌کنند. بسته به قدرت گرافیکی، نرخ فریم بازی ممکن است سریعتر یا کندتر باشد. اگر GPU نتواند حداقل 30 فریم در ثانیه ارائه دهد، بازی ویدیویی ممکن است متلاطم به نظر برسد.
مانند جلوه‌های ویدیویی، جلوه‌های صوتی نیز می‌توانند ارائه شوند. برای مثال، یک برنامه ایستگاه کاری صوتی دیجیتال (DAW) ممکن است شامل افکت هایی مانند Reverb، chorus و auto-tune باشد. واحد پردازش مرکزی (CPU) ممکن است بتواند این افکت‌ها را در زمان واقعی ارائه کند، اما اگر تعداد زیادی آهنگ با چندین افکت به طور همزمان پخش شوند، ممکن است رایانه نتواند جلوه‌ها را در زمان واقعی ارائه کند. اگر این اتفاق بیفتد، افکت‌ها را می‌توان از قبل رندر کرد یا روی آهنگ صوتی اصلی اعمال کرد. همه افکت‌ها زمانی که میکس نهایی صادر می‌شود یا «پرش (Bounce)» به‌عنوان یک فایل صوتی ارائه می‌شود.
تعریف تفسیر (Rendering) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف تفسیر (Rendering) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.