هسته پردازنده (یا به سادگی "هسته") یک پردازنده (Processor) فردی در واحد پردازش مرکزی (CPU) است. امروزه بسیاری از کامپیوترها دارای چند هسته ای (Multi-Core) پردازنده هستند، به این معنی که CPU حاوی بیش از یک هسته است. در اوایل دهه 2000، زمانی که پردازنده سرعت ساعت (Clock Speed) شروع به کار کرد، سازندگان CPU نیاز به یافتن راه های دیگری برای افزایش عملکرد پردازش داشتند. در ابتدا، آنها با قرار دادن چندین پردازنده در کامپیوترهای پیشرفته به این مهم دست یافتند. در حالی که این کار موثر بود، هزینه قابل توجهی را به رایانه ها اضافه کرد و عملکرد پردازش چندگانه (Multiprocessing) با سرعت باس (Bus) بین CPU ها محدود شد.
با ترکیب پردازنده ها در یک پردازنده تولیدکنندگان CPU تک تراشه توانستند با هزینه کمتر عملکرد را به طور موثرتری افزایش دهند. واحدهای پردازش فردی به جای پردازنده به عنوان "هسته" شناخته شدند. در اواسط دهه 2000، CPUهای دو هسته ای (Dual-Core) و چهار هسته ای (Quad-Core) جایگزین تنظیمات چند پردازنده شدند. در حالی که در ابتدا فقط رایانه‌های سطح بالا حاوی چندین هسته بودند، امروزه تقریباً همه کامپیوتر شخصی (PC) دارای پردازنده‌های چند هسته‌ای هستند.
توجه: «Core» همچنین نام سری پردازنده‌های اینتل است که جایگزین شد. سری پنتیوم در سال 2006. نمونه هایی از پردازنده های Core اینتل عبارتند از Core Duo، Core 2، Core i3، Core i5، و Core i7.
تعریف هسته پردازنده (Processor Core) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف هسته پردازنده (Processor Core) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.