مخفف "Peripheral Component Interconnect Extended" است. یک بار دیگر، "Ex" به جای "E" با "X" مخفف شده است. اکثر رایانه‌های رومیزی دارای یک یا چند اسلات اتصال اجزای دستگاه جانبی (PCI) برای گسترش قابلیت‌های ورودی خروجی (I/O) رایانه هستند. کارت های PCI رایج شامل کارت های شبکه، کارت های صدا و کارت گرافیک (Video Card) می باشد. در اوایل دهه 1990، زمانی که PCI برای اولین بار معرفی شد، سرعت 66 مگاهرتز PCI برای کارت های PCI موجود در آن زمان کافی بود. با این حال، یک دهه بعد، کارت‌های توسعه بسیار سریعتر نرخ انتقال داده (Data Transfer Rate) را پشتیبانی می‌کردند و بنابراین سریعتر از گذرگاه PCI شدند. برای جلوگیری از تبدیل شدن این رابط به یک گلوگاه، PCI-X معرفی شد.
نسخه اول PCI-X از نرخ انتقال داده 133 مگاهرتز پشتیبانی می کرد که بیش از دو برابر سریعتر از استاندارد اصلی PCI است. سپس PCI-X 2.0 آمد که می تواند با سرعت 266 یا 533 مگاهرتز کار کند. این سرعت ها به اندازه کافی سریع هستند تا از کارت های گیگابیتی شبکه محلی کابلی (Ethernet) و دستگاه های فیلم برداری بدون کاهش سرعت آنها پشتیبانی کنند. کارت‌های PCI-X فقط در اسلات‌های PCI-X قابل نصب هستند، اما خود اسلات‌ها با کارت‌های PCI سازگار هستند.
تعریف اتصال اجزای جانبی گسترش یافته است (PCI-X) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف اتصال اجزای جانبی گسترش یافته است (PCI-X) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.