کرنینگ اصطلاحی در تایپوگرافی است که به فاصله بین دو فرد شخصیت (Character) اشاره دارد. با اجازه دادن به قسمت هایی از حروف که به صورت عمودی همپوشانی دارند، فضای نوری بین دو حرف را کاهش می دهد. کرنینگ با طبیعی‌تر جلوه دادن متن، خوانایی را افزایش می‌دهد.
بدون هسته‌گذاری، هر حرف یک فضای جامد را اشغال می‌کند، گویی در یک مستطیل نامرئی قرار دارد. با این حال، برخی از اشکال حروف دارای خطوط زاویه دار یا افقی هستند که فضای اضافی در گوشه های بالا یا پایین آنها باقی می گذارد. به عنوان مثال، اگر یک A و یک V بدون هسته در کنار یکدیگر قرار گیرند، طوری ظاهر می شوند که گویی بین آنها فاصله وجود دارد. کرنینگ به آنها اجازه می دهد تا به صورت عمودی با هم همپوشانی داشته باشند و در کنار هم قرار بگیرند، فضای کمتری اشغال کنند و طبیعی تر به نظر برسند.
دیجیتال فونت (Font) شامل یک جدول کرنینگ است که فاصله مناسب بین هر ترکیب حروف ممکن را تعریف می کند و اجازه می دهد تا نرم افزاری برای اعمال خودکار کرنینگ در صورت لزوم. نرم افزارهای واژه پرداز (Word Processor) و نشر رومیزی (Desktop Publishing) به شما امکان می دهند آن مقادیر را نادیده بگیرید و به صورت دستی هسته گذاری را تنظیم کنید. هسته بندی خوب نیز با اندازه فونت تغییر می کند - اندازه فونت های کوچکتر به فضای بیشتری بین حروف نیاز دارند تا خوانا باقی بمانند و به شما امکان می دهند متن را در اندازه های بزرگتر با دقت بیشتری بنویسید.
توجه: Kerning نباید با ردیابی (Tracking) اشتباه گرفته شود. Kerning فاصله بین جفت حروف جداگانه را تنظیم می کند، در حالی که ردیابی برای کل متن اعمال می شود.
تعریف کرنینگ (Kerning) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف کرنینگ (Kerning) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.