مخفف "شناسه جهانی منحصر به فرد." GUID یک عدد 128 بیتی (16 بایت) است که توسط برنامه‌های نرم‌افزاری برای شناسایی منحصربه‌فرد مکان یک شی داده استفاده می‌شود. برخی از نمونه‌هایی از داده‌هایی که شامل GUID می‌شوند عبارتند از جریان (Streaming) فایل‌های رسانه، ورودی‌های ثبت (Registry) ویندوز، کلیدهای پایگاه داده (Database) و انواع فایل‌های مختلف. GUID ها معمولاً با نماد هگزادسیمال (Hexadecimal) نوشته می شوند که شامل 32 رقم است و ممکن است چیزی شبیه به این باشد:
{12345678-9012-3456-7890-123456789012}
شناسه های منحصر به فرد جهانی نیز اساس جدول پارتیشن GUID (GPT) هستند. این یک طرح پارتیشن بندی هارد دیسک (Hard Disk) است که توسط اینتل به عنوان بخشی از رابط میان افزار توسعه پذیر پیشنهاد شده است. این توسط رایانه های شخصی ویندوز و همچنین رایانه های مکینتاش مبتنی بر اینتل استفاده می شود. GPT از GUID ها برای تعریف پارتیشن (Partition) های مختلف روی هارد دیسک استفاده می کند. برخی از نمونه ها عبارتند از پارتیشن چکمه (Boot)، پارتیشن سیستم فایل (File System) و پارتیشن داده. هر سیستم عاملی که از طرح پارتیشن بندی GPT پشتیبانی می کند از GUID های خاصی برای برچسب گذاری هر پارتیشن استفاده می کند.
تعریف شناسه منحصر به فرد جهانی (GUID) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف شناسه منحصر به فرد جهانی (GUID) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.