دوربین دیجیتال مشابه دوربین های سنتی مبتنی بر فیلم است، اما تصاویر را دیجیتال (Digital) می گیرد. وقتی با دوربین دیجیتال عکس می گیرید، تصویر توسط یک حسگر ضبط می شود که «دستگاه جفت شده شارژ» یا دستگاه جفت شارژ شده (CCD) نامیده می شود. دوربین‌های دیجیتال به‌جای ذخیره تصویر در فیلم آنالوگ (Analog) مانند دوربین‌های سنتی، عکس‌ها را در حافظه (Memory) دیجیتال ذخیره می‌کنند. برخی از دوربین‌های دیجیتال دارای حافظه داخلی هستند، اما اکثر آنها از کارت امنیت دیجیتال (SD) یا فلش فشرده (Compact Flash) استفاده می‌کنند.
دوربین‌های دیجیتال مزایای متعددی نسبت به نمونه‌های آنالوگ خود دارند. در حالی که رول های فیلم معمولاً حدود 24 عکس را در خود جای می دهند، کارت های حافظه ظرفیت ذخیره چند صد یا حتی چندین هزار عکس را روی یک کارت واحد دارند. بنابراین، عکاسان می توانند در عکس هایی که می گیرند بسیار آزادتر عمل کنند. از آنجایی که تصاویر به صورت دیجیتالی گرفته می شوند، تصاویر ناخواسته را می توان حذف (Delete) مستقیماً روی دوربین قرار داد. بیشتر دوربین‌های دیجیتال دارای یک صفحه نمایش کوچک صفحه نمایش کریستال مایع (LCD) هستند که یک پیش‌نمایش زنده از تصویر را نشان می‌دهد که گرفتن عکس عالی را آسان‌تر می‌کند. این دوربین‌ها معمولاً دارای گزینه‌ای برای ضبط ویدیو نیز هستند.
در گذشته، افراد باید فیلم خود را در یک مکان پردازش عکس رها کنند تا بتوانند تصاویر خود را توسعه دهند. با دوربین های دیجیتال، می توانید به سادگی تصاویر را از طریق کابل اتوبوس سریال جهانی (USB) به رایانه خود وارد کنید. هنگامی که عکس‌های دیجیتال وارد شدند، می‌توانید آنها را به صورت آنلاین منتشر کنید یا برای دوستانتان ایمیل کنید. شما همچنین می توانید آنها را با استفاده از نرم افزار ویرایش عکس ویرایش کنید. اگر می‌خواهید هارد کپی (Hard Copy) از عکس‌های خود را چاپ کنید، می‌توانید از یک چاپگر خانگی یا یک سرویس چاپ آنلاین استفاده کنید.
دوربین‌های دیجیتال از نظر کیفیت دارای ابعاد بسیار زیادی هستند. در پایین ترین سطح دستگاه های الکترونیکی قابل حمل مانند تلفن های همراه و آی پاد (iPod) قرار دارند که دوربین های دیجیتالی در آنها تعبیه شده است. در محدوده متوسط، دوربین‌های مستقل (Standalone) نقطه‌ای هستند که دارای ویژگی‌های اضافی و حالت‌های عکس‌برداری هستند. دوربین های دیجیتال SLR (تک لنز رفلکس) در سطح بالایی قرار دارند که از لنزهای قابل تعویض پشتیبانی می کنند. این دوربین‌ها توسط متخصصان عکاسی استفاده می‌شوند و عکس‌های وضوح (Resolution) بالا را با رنگ‌های دقیق می‌گیرند.
در حالی که دوربین‌های دیجیتال اولیه به خوبی دوربین‌های مبتنی بر فیلم عمل نمی‌کردند، دوربین‌های دیجیتال مدرن اکنون می‌توانند حتی تصاویری با کیفیت بالاتر ثبت کنید. دوربین‌های امروزی دارای وضوح تصویر بیش از 10 مگاپیکسل (Megapixel) هستند که به آنها اجازه می‌دهد تصاویر شفافی را ثبت کنند. آنها همچنین سریعتر از قبل فوکوس می کنند و تصاویر را ثبت می کنند که به آنها پاسخگویی دوربین های آنالوگ را می دهد. این پیشرفت‌ها، همراه با مزایای فراوان عکاسی دیجیتال، دلیلی است که تقریباً همه عکاسان دیجیتالی شده‌اند.
تعریف دوربین دیجیتال (Digital Camera) در این صفحه یک تعریف پایه نگاشته شده توسط تک بورد است. اگر مایل به ارجاع به این صفحه یا استناد به این تعریف هستید، با شرط درج لینک به این صفحه می توانید از این محتوا استفاده کنید.
هدف تک بورد توضیح اصطلاحات کامپیوتری به روشی است که به راحتی قابل درک باشد. ما برای سادگی و دقت با هر تعریفی که منتشر می کنیم تلاش می کنیم. اگر بازخوردی درباره تعریف دوربین دیجیتال (Digital Camera) دارید یا می‌خواهید یک اصطلاح فنی جدید پیشنهاد کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید.
آیا می خواهید اصطلاحات فنی بیشتری یاد بگیرید؟ در خبرنامه روزانه یا هفتگی مشترک شوید و شرایط و آزمون های ویژه را در ایمیل خود تحویل بگیرید.